Afgelopen dinsdag lazen wij een artikel op vrouw.nl dat uit studies blijkt dat 1 op de 5 vrouwen bang is om te baren en dat 6% kampt met een fobische angst hiervoor. Op zondag 27 maart aanstaande om 21.00 uur is er een radiodocumentaire over “Bang om te baren”, Journalist Mirjam van Biemen zocht uit hoe het komt en wat ze er aan kon doen.

Bevallen, het is natuurlijk niet niks. Iets wat gynaecologe Mieke Kerkhof begrijpt. Toch adviseert ze aanstaande moeders om stress te vermijden. “Mensen zien zwangerschap als een ziekte terwijl het in feite een natuurlijk proces is. In plaats van bang kun je écht veel beter ontspannen zijn. Mijn oma zei altijd: ‘kind, het hele leger van Napoleon is er gekomen’. Een uitspraak die mij altijd is bijgebleven”, vertelt Kerkhof die al ruim 25 jaar in het vak zit en het anekdotische boek Even ontspannen, mevrouw’ uitbracht.

GROOTSTE ANGST

“Vroeger kreeg je meer mee van je oma en moeder. Ik wil niet generaliseren, maar het lijkt erop dat de meeste informatie tegenwoordig van het internet wordt geplukt. Op het web wemelt het van de onbetrouwbare bronnen. Die fora zijn helemaal vreselijk en vergeet de verjaardagspartijtjes niet. Of de bakker die tegen een vrouw die 30 weken zwanger is zegt ‘goh, ik zie niks’. Dan zit zo’n aanstaande moeder helemaal in de stress dat haar buik niet groot genoeg is. Mensen zeggen de meest vreselijke dingen en zwangere vrouwen zijn nu eenmaal heel gevoelig. Iedereen kent wel een horrorverhaal.”

Je hebt wél humor nodig voor dit vak volgens de arts. “Zo’n spreekkamer is een tuin van mogelijkheden, je hoort en ziet de meest fantastische verhalen. Ik heb een antenne voor emoties. Je bent dagelijks met geboorte bezig. Ook met de dood, hoor, want soms breng je ook een kindje ter wereld dat niet meer leeft. Wij dokters zijn ook maar mensen. Ik heb ook nachten dat ik slecht slaap als er iets naars is gebeurd.”

SAMENWERKEN

Het boek van Kerkhof werd goed ontvangen. Minister Schippers schreef haar een brief dat ze het boek ’een intrigerend inkijkje in de gynaecologische zorg’ vond. “Ik probeer ook uit te leggen hoe het vak werkt. Als we goed samenwerken, gaat het prima. Mensen hebben zelf natuurlijk ook een heel stuk eigen verantwoordelijkheid. Stop met roken en drinken, slik foliumzuur bij een zwangerschapswens. Zorg voor een normaal lichaamsgewicht. Niet alleen maar denken dat de dokter alle problemen op kan lossen.”

Is de rol van de partner de laatste jaren veranderd, vindt ze? “Bevallen is topsport én teamwork. Dat moet je met z’n allen doen. In een grijs verleden gingen de mannen nog wel eens Eurosport kijken op de verloskamer, daar blijkt niet zo’n grote betrokkenheid uit. Nu puft de aanstaande vader vaak goed mee. Soms is het zo dat wij zelfs niks hoeven te zeggen. De partner kent zijn (of haar) vrouw natuurlijk het beste.”

Zelf is ze bewust kinderloos. “Ik heb een paar duizend kinderen op de wereld geholpen zonder daar zelf emotionele problemen bij te hebben. Een keer vroeg ik een vrouw door te zetten bij het persen. Ze vroeg, nogal agressief, in een weeënpauze, ‘heeft u zelf kinderen?’ Toen heb ik maar gezegd dat ik er drie had. Dat was op dat moment een leugentje om bestwil, anders had ik geen poot om op te staan.”

BEVALPLAN

De toekomst ziet Kerkhof zonnig in. “Tegenwoordig maken ouders een bevalplan waarbij ze precies aan kunnen geven hoe ze het willen. Dat wordt netjes afgetikt met de gynaecoloog of verloskundige. We oefenen ook vaker situaties met het hele team, zoals uitgezakte navelstrengen of een vastzittend schoudertje. Als het in het echt gebeurt, weten we precies wat we moeten doen. In de geboortezorg gaan gynaecologen en vroedvrouwen steeds nauwer samenwerken. Dat gaat veel goeds brengen, straks is er niet eens meer sprake van een verwijsmoment. Alle professionals werken samen met de zwangere vrouw als middelpunt.”

Bovenstaand artikel werd op 15 maart 2016 gepubliceerd op: Help, ik durf niet te bevallen

Op onderstaande link kun je meer informatie vinden over een doula, zij kan jou begeleiden tijdens je zwangerschap en bevalling.

Doula: zwangerschapsbegeleiding